New Punjabi Dohray | New Punjabi Dohray 2020
New Punjabi Dohray | New Punjabi Dohray 2020
 |
| New Punjabi Dohray | New Punjabi Dohray 2020 |
ہک امیر بندے نوں ہک غریب نال پیار ہو ویندا تے او اپنے نوکر نوں بلا کے آکھدا جا فلاں بندے نوں دس کے من تیرے نال پیار ہو گیا اے نوکر ویندا تے غریب بندہ اس نال ہکو گل کردا میں غریب او امیر کدی ہو نہی سکدا نوکر جا کے امیر بندے نوں دسدا امیر بندہ سوچیدا ہن کے بنسی کجھ دنوں تو بعد او وت نوکر گھلدا کے اس نوں بلا کے لے آ نوکر ویندا تے غریب بندہ اس نال آ ویندا تے آ کے پوچھدا کے حکم اے امیر بندہ اس نوں آکھدا من پیار ہو گیا تیرے نال میں تیرے تو بغیر رہ نا سکدا
تے غریب بندہ آکھدا۔
تو ڈھیر امیر ایں میں محظ غریب ہاں ہئئ بہتر سنگت بنا نہی۔
توئیں جو چار دیہاڑے ٹر نہی سگنڑا اس پیار دی راہ وچ آ نہی۔
ہتھ جوڑ کے میں پیا عرض کریناؤں ایہا منت میری ٹھکرا نہی۔
ایدے مڑ مڑ گھل کے قاصد نوں انجے ظفری ملک ہسا نہی۔
اتنی گل کر کے غریب بندہ جاونڑ لگدا تے امیر بندہ اس دی بانہہ نپ کے قرآن پاک تے ہتھ رکھ کے آکھدا۔
میں پاک قرآن تے ہتھ رکھدا میرا کوئی نوں پیار بازاری۔
میرے نال تو ٹر کے ویکھ تا سہی آزما تاں سہی ہک واری۔
تیرا سانگا انج میں توڑ نبھیساں دیسی داد پی خلقت ساری۔
بندے ڈھیر اکھیسن توہاڈے حق اچ نیتوں صاف ہا ظفر شکاری۔
جس ویلے امیر بندہ قرآن پاک تے ہتھ رکھدا غریب بندہ آکھدا ٹھیک اے ۔
توں میرا اے میں تیرا ہاں گل ہو گئے یار اٹل اے ۔
رہویں قائم ہن اپنیاں کیتیاں تے جاوے غیر دے سنگ نا رل اے۔
ہینی مشکل موڑ وی آ ویندے متاں جاویں سنگت تو مل اے ۔
فلحال ہن سجنڑ اجازت منگداں وت ظفری ملساں کل اے۔
کجھ عرصہ اونہاں دا اے پیار بھرا سلسلہ چلدا رہندا۔
1 دن غریب بندے نوں ہک بندہ دسدا تیرا سجنڑ تے فلاں بندے کول کھلا ہائ تے غریب بندہ آکھدا تو جھوٹ بولداں تے او بندہ آکھدا یار میں جھوٹ بول کے لینا اے تے غریب بندہ اٹھ کے امیر سجنڑ دی نگری وچ ویندا تے اس نال گل کردا تے امیر بندہ اس نوں صفائی دیندا۔
مین کوئی نہی تیتھوں ڈھیر پیارا اس ملکھ دی گل اچ آ نہی۔
ہینی لوک منافق سنبھل کے رہو انجے اپنا ذہن ونجا نہی۔
میں تیرا ہاں تے تیرا راہساں میتھے جھوٹیاں توہمتاں لا نہی۔
ہوواں تیرے نال جے ظفری کوڑا من بخشے پاک خدا نہی۔
کجھ دن ایسے طرح گزر ویندن ہک دن او ہی بندہ غریب بندے نوں دسدا تیرے سجنڑ تے فلاں جگہ تے فلاں بندے دے نال پھرداے تے غریب بندہ آکھدا تو جھوٹ بولدا او بندہ آکھدا تو جا کے خود ویکھ لے غریب بندہ ویندا تے ویکھ کے ہٹ اوندا تے او بندہ پوچھدا
کے بنیاں تے غریب بندہ آکھدا۔
پہلے شک ہا ہنڑ آ پک ہویا جد ویکھیا غیر دے سنگ ہا۔
ہن گلاں پئے کردے ہس ہس کے گفتار دا اوپرا رنگ ہا۔
میرے دتے او تحفے او ظالم پیا بھندا ہک ہک ونگ ہا۔
سر سٹ کے واپس مڑ آیاں کہڑی میں ظفری دی جنگ ہا۔
انج ہی ٹائم گزردا راہندا کجھ عرصہ تو بعد اونہاں دی ملاقات ہوندی اے تے غریب بندہ آکھدا ۔
تن آکھیا نہہ تیتھوں نہی نبھنی میرے نال نا سنگت بنا اے۔
توں آکھیا مردیاں تائیں میں تیرا ہاں لئے بے شک قسم چوا اے۔
تیرا کم ناہ پہلے نوں دیہاں تو لینڑی میتھوں چوک چھڑا اے۔
من کوئی نوں غربت ورسے چ ڈھئ ہوئی کر ظفری خوف خدا اے۔
جس ٹائم امیر بندہ جاندا اس نوں ساری گل دا پتہ لگ گیا اے تے جھڑک کے آکھدا ۔
پراں مگروں لَوہ تے کم کر اپنا میرا کر نہی ذہن خراب اے۔
جس بشر دی توں پیا گل کردا میری شاہی دا واحد نواب اے۔
وت بھل کے میری نگری وچ رکھی قدم نا آنڑ جناب اے۔
انجے وانگو بھل ونج وسدے ویلے جیویں بھلدن ظفری خواب اے۔
غریب بندہ واپس آ ویندا تو بہوں پریشان ہوندا ہر ویلے اونہاں دا خواب تے یاداں وچ بیمار ہو ویندا ڈاکٹر جواب دے چھڈدین ہک دن قاصد نوں آکھدا یار برا اونہاں وی کیتاں اے توں میری طرفوں منت کر آ تے قاصد نوں کیوے آکھدا ۔
ونج قاصد ڈھول دی قدمیں ڈگ آکھیں کر چا ہک احسان اے ۔
تاکید کریں تیری اودراں توں ہک بشر بڑا پریشان اے۔
جیڈا جھبدے ہوندائی ہٹنڑ دی کر پیا ویندائی اوہ گستان اے۔
نا آیوں ظفری یاد رکھیں پچھو لگسیاں بہوں ارمان اے۔
قاصد جا کے دسدا تے او اوگو
قاصد نوں آکھدا ۔
من ککھ پرواہ نہی ظفری دی جاوے بے شک ہسڑ کے مر اے۔
اودی ذات دے کان ہمیشہ لی میں بند کر چھوڑن در اے۔
تیری ہاں پیا منت کریندا میں میتھے ہک احسان چا کر اے۔
اودا کوئی پیغام نا لے آوی میں شاہ دے وسدے گھر اے۔
جس ویلے قاصد ونج کےساری گل کردا تے غریب بندہ پہلو ہی بیمار ہوندا تے ہک دن مر ویندا دفن دے وقت اس دی جیب چوں ہک رقہ نکلدا اے ۔
آخری دوھڑہ ۔
ہتھ بنھ کے سجنڑاوں منت کریناں کوئی سجنڑ امیر بنڑائے نہیں۔
اگ لاکے آپنڑے گھر وسدے نوں ودا متھےدے لیکھ آزمائے نہیں ۔
وس وس کے مٹھیاں گلاں تے ہنجے قیمتی عمر ونجائے نہیں ۔
ایہا ظفری آکھ کے ٹریا ویندائے کوئی ہور ازیتاں پائے نہیں ۔
امید کرتا ہوں مزا آیا ہوسی ۔۔۔
تے غریب بندہ آکھدا۔
تو ڈھیر امیر ایں میں محظ غریب ہاں ہئئ بہتر سنگت بنا نہی۔
توئیں جو چار دیہاڑے ٹر نہی سگنڑا اس پیار دی راہ وچ آ نہی۔
ہتھ جوڑ کے میں پیا عرض کریناؤں ایہا منت میری ٹھکرا نہی۔
ایدے مڑ مڑ گھل کے قاصد نوں انجے ظفری ملک ہسا نہی۔
اتنی گل کر کے غریب بندہ جاونڑ لگدا تے امیر بندہ اس دی بانہہ نپ کے قرآن پاک تے ہتھ رکھ کے آکھدا۔
میں پاک قرآن تے ہتھ رکھدا میرا کوئی نوں پیار بازاری۔
میرے نال تو ٹر کے ویکھ تا سہی آزما تاں سہی ہک واری۔
تیرا سانگا انج میں توڑ نبھیساں دیسی داد پی خلقت ساری۔
بندے ڈھیر اکھیسن توہاڈے حق اچ نیتوں صاف ہا ظفر شکاری۔
جس ویلے امیر بندہ قرآن پاک تے ہتھ رکھدا غریب بندہ آکھدا ٹھیک اے ۔
توں میرا اے میں تیرا ہاں گل ہو گئے یار اٹل اے ۔
رہویں قائم ہن اپنیاں کیتیاں تے جاوے غیر دے سنگ نا رل اے۔
ہینی مشکل موڑ وی آ ویندے متاں جاویں سنگت تو مل اے ۔
فلحال ہن سجنڑ اجازت منگداں وت ظفری ملساں کل اے۔
کجھ عرصہ اونہاں دا اے پیار بھرا سلسلہ چلدا رہندا۔
1 دن غریب بندے نوں ہک بندہ دسدا تیرا سجنڑ تے فلاں بندے کول کھلا ہائ تے غریب بندہ آکھدا تو جھوٹ بولداں تے او بندہ آکھدا یار میں جھوٹ بول کے لینا اے تے غریب بندہ اٹھ کے امیر سجنڑ دی نگری وچ ویندا تے اس نال گل کردا تے امیر بندہ اس نوں صفائی دیندا۔
مین کوئی نہی تیتھوں ڈھیر پیارا اس ملکھ دی گل اچ آ نہی۔
ہینی لوک منافق سنبھل کے رہو انجے اپنا ذہن ونجا نہی۔
میں تیرا ہاں تے تیرا راہساں میتھے جھوٹیاں توہمتاں لا نہی۔
ہوواں تیرے نال جے ظفری کوڑا من بخشے پاک خدا نہی۔
کجھ دن ایسے طرح گزر ویندن ہک دن او ہی بندہ غریب بندے نوں دسدا تیرے سجنڑ تے فلاں جگہ تے فلاں بندے دے نال پھرداے تے غریب بندہ آکھدا تو جھوٹ بولدا او بندہ آکھدا تو جا کے خود ویکھ لے غریب بندہ ویندا تے ویکھ کے ہٹ اوندا تے او بندہ پوچھدا
کے بنیاں تے غریب بندہ آکھدا۔
پہلے شک ہا ہنڑ آ پک ہویا جد ویکھیا غیر دے سنگ ہا۔
ہن گلاں پئے کردے ہس ہس کے گفتار دا اوپرا رنگ ہا۔
میرے دتے او تحفے او ظالم پیا بھندا ہک ہک ونگ ہا۔
سر سٹ کے واپس مڑ آیاں کہڑی میں ظفری دی جنگ ہا۔
انج ہی ٹائم گزردا راہندا کجھ عرصہ تو بعد اونہاں دی ملاقات ہوندی اے تے غریب بندہ آکھدا ۔
تن آکھیا نہہ تیتھوں نہی نبھنی میرے نال نا سنگت بنا اے۔
توں آکھیا مردیاں تائیں میں تیرا ہاں لئے بے شک قسم چوا اے۔
تیرا کم ناہ پہلے نوں دیہاں تو لینڑی میتھوں چوک چھڑا اے۔
من کوئی نوں غربت ورسے چ ڈھئ ہوئی کر ظفری خوف خدا اے۔
جس ٹائم امیر بندہ جاندا اس نوں ساری گل دا پتہ لگ گیا اے تے جھڑک کے آکھدا ۔
پراں مگروں لَوہ تے کم کر اپنا میرا کر نہی ذہن خراب اے۔
جس بشر دی توں پیا گل کردا میری شاہی دا واحد نواب اے۔
وت بھل کے میری نگری وچ رکھی قدم نا آنڑ جناب اے۔
انجے وانگو بھل ونج وسدے ویلے جیویں بھلدن ظفری خواب اے۔
غریب بندہ واپس آ ویندا تو بہوں پریشان ہوندا ہر ویلے اونہاں دا خواب تے یاداں وچ بیمار ہو ویندا ڈاکٹر جواب دے چھڈدین ہک دن قاصد نوں آکھدا یار برا اونہاں وی کیتاں اے توں میری طرفوں منت کر آ تے قاصد نوں کیوے آکھدا ۔
ونج قاصد ڈھول دی قدمیں ڈگ آکھیں کر چا ہک احسان اے ۔
تاکید کریں تیری اودراں توں ہک بشر بڑا پریشان اے۔
جیڈا جھبدے ہوندائی ہٹنڑ دی کر پیا ویندائی اوہ گستان اے۔
نا آیوں ظفری یاد رکھیں پچھو لگسیاں بہوں ارمان اے۔
قاصد جا کے دسدا تے او اوگو
قاصد نوں آکھدا ۔
من ککھ پرواہ نہی ظفری دی جاوے بے شک ہسڑ کے مر اے۔
اودی ذات دے کان ہمیشہ لی میں بند کر چھوڑن در اے۔
تیری ہاں پیا منت کریندا میں میتھے ہک احسان چا کر اے۔
اودا کوئی پیغام نا لے آوی میں شاہ دے وسدے گھر اے۔
جس ویلے قاصد ونج کےساری گل کردا تے غریب بندہ پہلو ہی بیمار ہوندا تے ہک دن مر ویندا دفن دے وقت اس دی جیب چوں ہک رقہ نکلدا اے ۔
آخری دوھڑہ ۔
ہتھ بنھ کے سجنڑاوں منت کریناں کوئی سجنڑ امیر بنڑائے نہیں۔
اگ لاکے آپنڑے گھر وسدے نوں ودا متھےدے لیکھ آزمائے نہیں ۔
وس وس کے مٹھیاں گلاں تے ہنجے قیمتی عمر ونجائے نہیں ۔
ایہا ظفری آکھ کے ٹریا ویندائے کوئی ہور ازیتاں پائے نہیں ۔
امید کرتا ہوں مزا آیا ہوسی ۔۔۔
 |
| New Punjabi Dohray | New Punjabi Dohray 2020 |
بیٹھا رونداں اپنڑیں قسمت نوں
توں مہندیاں لا تیرا حق بنڑداۓ
میری قسمت وچ ہن درد بہوں
میتھوں جان چُھڈا تیرا حق بنڑداۓ
میرے جگر دا خون وی حاضر ہئی
چن ہتھ رنگوا تیرا حق بنڑداۓ
یٰسین کی لگداۓ خوشیاں دا
توں عید منا تیرا حق بنڑداۓ
توں مہندیاں لا تیرا حق بنڑداۓ
میری قسمت وچ ہن درد بہوں
میتھوں جان چُھڈا تیرا حق بنڑداۓ
میرے جگر دا خون وی حاضر ہئی
چن ہتھ رنگوا تیرا حق بنڑداۓ
یٰسین کی لگداۓ خوشیاں دا
توں عید منا تیرا حق بنڑداۓ
 |
| New Punjabi Dohray | New Punjabi Dohray 2020 |
رو پمناں بلی ھوئ سیکنڑ لگیاں ، ، جنہاں شوق دی بالی ٹر گۓ
چھڑے آپ تاں نہیں گۓ لگدیاں دے ، ، نالے بخت مثالی ٹر گۓ
جنہاں کنڈ تے جھل کے دھپ غربت دی ،، بوٹی صدق دی پالی ٹر گۓ
جداں چھاں تے باہنڑ دا موسم آیا ، ، اداں باگ دے مالی ٹر گۓ
چھڑے آپ تاں نہیں گۓ لگدیاں دے ، ، نالے بخت مثالی ٹر گۓ
جنہاں کنڈ تے جھل کے دھپ غربت دی ،، بوٹی صدق دی پالی ٹر گۓ
جداں چھاں تے باہنڑ دا موسم آیا ، ، اداں باگ دے مالی ٹر گۓ
(عاقب ستیانوی)
 |
| New Punjabi Dohray | New Punjabi Dohray 2020 |
ہستی توں ڈاڈھے سجن بنا کے قربانیاں دیندیاں وتناں
پھا دے کے ,حافظ, ُ ضمیر اپنے نوں ہر حکم منیندیاں وتناں،
انھاں جھٹے جھٹے آکھناں مگروں لؤ' اساں پیر نپیندیاں وتناں:
بھانویں اگلیاں ظلم دی حد کر سٹنڑیں اساں فخرکریندیاں وتناں.
پھا دے کے ,حافظ, ُ ضمیر اپنے نوں ہر حکم منیندیاں وتناں،
انھاں جھٹے جھٹے آکھناں مگروں لؤ' اساں پیر نپیندیاں وتناں:
بھانویں اگلیاں ظلم دی حد کر سٹنڑیں اساں فخرکریندیاں وتناں.
 |
| New Punjabi Dohray | New Punjabi Dohray 2020 |
جگ تاں “درد”نوں فکر وی کائی نئیں میتھوں توں انسان نہ تھکیں
دتی رکھیں ٹیک ڈولاندے نوں لگھی نبھی نوں لازمی تکیں
میری غربت بخت دی آڑ نہ سمجھیں کریں حوصلہ کاوڑ ڈکیں
میں وی ٹرناں چار شریکاں وچ کج بھرم غریب دا رکھیں
 |
| New Punjabi Dohray | New Punjabi Dohray 2020 |
اس عید تے واپس ول سجنڑاں۔
مینوں لا لئے اپنڑیں گل سجنڑاں۔
سانوں جھوٹھے لارے ناں لاویں۔
اس عید تے لازمی آ جاویں۔
اسیں کوئی فرمائش وی نئیں کردے ۔۔
بے شک ناں تحفے گھل سجنڑاں۔
یاداں تیریاں چور چا کیتا اے ۔
مینوں دل مجبور چا کیتا اے۔
اہئے عید منا ونج نال میرے ۔۔۔
کر اجڑ گئیاں تے بھل سجنڑاں۔
مہنڑیں یار رقیب مریندے ہین ۔
گل گل تے جھڑک چھوڑیندے ہین۔
میرے مانڑ ودھا ونج ہانڑ دیا۔
ساڈے دشمنڑ جاون بل سجنڑاں۔
میرے ہتھ تے مہندی لا سجنڑاں ۔
رلے میرے عید منا سجنڑاں۔
ساری دنیا سڑدی رہئے جاوے۔
ہتھ پھڑ کے میرا چل سجنڑاں۔
توں چھوڑ کے ٹر پردیس گیائیں۔
سنجا کر غریب دا دیس گیائیں۔
جہڑے تیرے نال گزارے ہین۔
نہیں بھلدے مینوں پل سجنڑاں۔
تیرے ناویں ذندگی لائی بیٹھاں۔
تیرے راہ تے دید جمائی بیٹھاں۔
میرا یار وچھوڑے مک ویسن۔
اللہ صبر کوں لیسی پھل سجنڑاں۔
جدو سوہنڑاں وطن تے اوے گا۔
رلے میرے عید مناوے گا۔
میں عید مبارکاں دیواں گی۔
سوہنڑیں یار نوں پکھیاں جھل سجنڑاں۔
میں لازمی وطن تے آواں گا۔
تیرے نال میں عید مناواں گا۔
رہئی زندگی تے میں عید کرساں۔
سنگ تیرے اصغر رل سجنڑاں۔
مینوں لا لئے اپنڑیں گل سجنڑاں۔
سانوں جھوٹھے لارے ناں لاویں۔
اس عید تے لازمی آ جاویں۔
اسیں کوئی فرمائش وی نئیں کردے ۔۔
بے شک ناں تحفے گھل سجنڑاں۔
یاداں تیریاں چور چا کیتا اے ۔
مینوں دل مجبور چا کیتا اے۔
اہئے عید منا ونج نال میرے ۔۔۔
کر اجڑ گئیاں تے بھل سجنڑاں۔
مہنڑیں یار رقیب مریندے ہین ۔
گل گل تے جھڑک چھوڑیندے ہین۔
میرے مانڑ ودھا ونج ہانڑ دیا۔
ساڈے دشمنڑ جاون بل سجنڑاں۔
میرے ہتھ تے مہندی لا سجنڑاں ۔
رلے میرے عید منا سجنڑاں۔
ساری دنیا سڑدی رہئے جاوے۔
ہتھ پھڑ کے میرا چل سجنڑاں۔
توں چھوڑ کے ٹر پردیس گیائیں۔
سنجا کر غریب دا دیس گیائیں۔
جہڑے تیرے نال گزارے ہین۔
نہیں بھلدے مینوں پل سجنڑاں۔
تیرے ناویں ذندگی لائی بیٹھاں۔
تیرے راہ تے دید جمائی بیٹھاں۔
میرا یار وچھوڑے مک ویسن۔
اللہ صبر کوں لیسی پھل سجنڑاں۔
جدو سوہنڑاں وطن تے اوے گا۔
رلے میرے عید مناوے گا۔
میں عید مبارکاں دیواں گی۔
سوہنڑیں یار نوں پکھیاں جھل سجنڑاں۔
میں لازمی وطن تے آواں گا۔
تیرے نال میں عید مناواں گا۔
رہئی زندگی تے میں عید کرساں۔
سنگ تیرے اصغر رل سجنڑاں۔
Searches Related To Punjabi Dohray:
Punjabi Dohray Website
Punjabi new dohray
No comments
Please do not add the link and Spam message.